ΑΥΤΗ ΝΑΙ, ΗΤΑΝ ΑΕΚ!!

Θα πει κανείς πως ο αντίπαλος ήταν πολύ χαμηλής δυναμικότητας. Θα πει πως έκατσαν όλες οι φάσεις του πρώτου ημιχρόνου μέσα. Η ουσία είναι πως η ομάδα έδειξε πως δε στερείται ποιότητας. Απλά έλειπαν κάποια βασικά στοιχεία, τα οποία φαίνεται πως αγώνα με τον αγώνα μπαίνουν στο παιχνίδι της ομάδας.
Πρώτα απ’ όλα, αποδεικνύεται πως είχαν δίκιο όσοι μιλούσαν για έλλειψη φυσικής κατάστασης. Αυτό φαίνεται από την απόδοση παιχτών όπως ο Γεωργέας, ο Ενσαλίβα και ο Πελετιέρι. Μέσα σε 2-3 μήνες από παίχτες των 60 λεπτών γίνανε μαχητές για 90’. Ειδικά ο Ενσαλίβα σήμερα ήταν ο κορυφαίος της μεσαίας γραμμής, έχοντας πολλά κοψίματα και πολλές σωστές πάσες στο ενεργητικό του.
Δεύτερον, έλειπε ένας παίχτης με τα χαρακτηριστικά του Ταχτσίδη. Το παιδί αυτό έχει τρομερή σκέψη, και με το κάθετο παιχνίδι του βοηθά σημαντικά στην ανάπτυξη της ομάδας. Φυσικά μιλάμε για έναν δεκαεφτάχρονο, οπότε καλό είναι να παίρνει πολλές ανάσες και να μην αγωνίζεται για 90’. Έχοντας ένα κορμί 1,91, αν βελτιώσει λίγο το άλμα και την ταχύτητά του(χάνοντας κάποια κιλά) θα μιλάμε για πορεία ανάλογη του Παπασταθόπουλου.
Τρίτον, σήμερα η ομάδα έδειξε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας. Ο Ενσαλίβα σαν να έμαθε σε 3 μήνες όση μπάλα δεν ήξερε αυτά τα 25 χρόνια, άλλαζε όμορφα το παιχνίδι με την πολύτιμη βοήθεια του πολύ καλού για άλλη μια χρονιά «Πέλε».
Τέταρτο θετικό, ο Σάχα. Για άλλη μια φορά έδειξε πόσο πολύ έχει βοηθήσει με τα σωστά γεμίσματά του και τις γρήγορες εξόδους του. Εξήγηση: παίζοντας με αργά στόπερ η ΑΕΚ μένει εκτεθειμένη σε μπαλιές «στην πλάτη» της άμυνας. Στα παιχνίδια που παίζει αριστερά ο Ζεράλντο, υπάρχει και εκεί το ίδιο πρόβλημα. Οι ταχύτητες εξόδους λοιπόν του Σάχα λύνουν τα όποια προβλήματα πάνε να δημιουργηθούν, δίνοντας την εντύπωση πως η άμυνα δεν αντιμετωπίζει καν θέμα με τις μπαλιές αυτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων εξόδων είναι αυτή που κάνει στην Τούμπα αλλοιώνοντας ένα πλασέ του Μουσλίμοβιτς. Επιπλέον, με τα πολύ καλά του βολέ και την ψυχραιμία του, δίνει ηρεμία σε όλη την ομάδα.
Ας πάμε και σε ένα αρνητικό που βλέπω και αφορά τον Τζιμπούρ. Σε πολλές περιπτώσεις, αν γίνει πιο απλός θα είναι ολόκληρη η ομάδα πολύ πιο επικίνδυνη. Δεν πατάει την μπάλα πίσω και να κάνει κίνηση, ανοίγοντας χώρους(αυτό που έκανε πολύ καλά ο Λύμπε), αλλά κρατάει την μπάλα και προσπαθεί να περάσει μόνος του, χάνοντας την πολλές φορές και «ακυρώνοντας» ολόκληρη την προσπάθεια της ομάδας. Βέβαια, ως ένα σημείο εγώ τον δικαιολογώ, γιατί Μπλάνκο και Σκόκο δεν τον τροφοδοτούν σχεδόν καθόλου κι όταν το κάνουν, το κάνουν λάθος. Να ένα καλό θέμα να λύσει ο Μπάγεβιτς το καλοκαίρι, αν μείνουν όλοι…
Και μιλώντας για παραμονές, να απευθυνθώ στο Γραμματέα: πότε θα αρχίσουμε τον έρανο να κρατήσουμε τον Πελετιέρι??


Ο φίλος ο Α.