ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ Η ΜΠΑΛΑ…

Πέρσι αν δεν κάνω λάθος η δεύτερη προσπάθειά μας πήγε γκολ. Φέτος γκολ ήταν το πρώτο σουτ του Οσφπ. Σε αυτά τα ματς αν ισοφαρίσεις νωρίς (Τζεμπούρ στο 8’) παίζεις το παιχνίδι που ξεκίνησες να κάνεις με τον αέρα της ισοφάρισης. Δεν έκατσε, παρόλα αυτά η ομάδα έκανε για τα δεδομένα της ένα πολύ άρτιο παιχνίδι.
Αν πει κάποιος ότι ο Οσφπ έστρωσε, είναι ή άσχετος ή κολλημένος. Τα τρία χαφ της ΑΕΚ πίεσαν πολύ σωστά και ανάγκασαν τον Οσφπ σε παθητικό ρόλο, καθώς είχαμε πολλά σωστά μαρκαρίσματα που έδωσαν την ευκαιρία να χτυπήσουμε με γρήγορες μπαλιές στο αριστερό άκρο τους. Το ότι δεν μπήκε γκολ οφείλεται στο Νικοπολίδη και…στον Μπλάνκο. Χωρίς υπερβολή, ο παίχτης αυτός είναι η καταστροφή της επιθετικής ανάπτυξης, ειδικά με τα συνεχόμενα οφσάιντ, που κόβουν το ρυθμό της ομάδας. Το πρώτο ημίχρονο της ομάδας, μετά τη φάση του Ντιόγο (Γραμματέα…παιχτάρααααα) είναι πάρα πολύ καλό για τη φετινή ΑΕΚ, που δεν έδειξε να επηρεάζεται τόσο από τις αγριάδες της Πέμπτης. Πιο πολύ επηρεάστηκε από τον τραυματισμό του ανεβασμένου Χουανφράν, ενός τραυματισμού που στέρησε την ομάδα από έστω και μια σέντρα και λίγη πίεση από αριστερά.
Ο Μπάγεβιτς έστησε την ομάδα πολύ καλά, όμως η επιλογή του να παίξει με τρεις πίσω είναι για μένα εγκληματική, το είχα πει και στο Πανιώνιος-ΑΕΚ. Όταν πιέζεις και αφήνεις πίσω τρία στόπερ, δίνεις στον αντίπαλο την ευκαιρία να πάει την μπάλα στα άκρα, να σου χαραμίσει πολύτιμο χρόνο και να σου δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ. Και μπορεί να το κάνει άνετα δυναμώνοντας παράλληλα το κέντρο του. Αυτό ακριβώς έγινε και σήμερα, ο Βαλβέρδε αφήνει τον Ντιόγο να κρατάει τα στόπερ, ρίχνει την μπάλα στα άκρα στους πολύ γρήγορους Λέτο, Γκαλέτι, βγάζει τον Μπελούτσι και βάζει τον εμφανώς πιο αμυντικογενή Μενδρινό. Έτσι έγινε πιο επιθετικός και εκεί τελείωσε ουσιαστικά η ορθολογική επίθεση της ΑΕΚ, που μπλοκαρίστηκε στο κέντρο και δεν είχε άκρα και καθαρό μυαλό να απειλήσει.
Όσο για τον Ολυμπιακό, δεν μπορώ να καταλάβω τη νοοτροπία αυτής της ομάδας, με τίποτα. Έχεις καλώς ή κακώς 12 βαθμούς διαφορά από τον κύριο διώκτη και πάει σε έναν βασικό αντίπαλο απλά για να «κλέψει» ένα αποτέλεσμα, λες και κινδυνεύει να χάσει το τελειωμένο εδώ και ένα μήνα πρωτάθλημα. Μια σοβαρή ομάδα, που πιστεύει πως είναι καλύτερη και έχει τόση διαφορά απλά πάει και παίζει το παιχνίδι της για να αποδείξει την ανωτερότητά της. Μια εμφατική νίκη ανεβάζει το λαό και τους παίκτες κι έχει πολλαπλά οφέλη. Μια ήττα με καλή μπάλα, δείχνει και πάλι την ποιότητα της ομάδας. Αυτό το χάλι όμως, έστω και με νίκη, δείχνει πως ο βασιλιάς είναι γυμνός, στη συγκεκριμένη περίπτωση χάρτινος…
Κανείς σοβαρός φίλαθλος της ΑΕΚ δεν μπορεί να πει πως είναι ευχαριστημένος από την ομάδα, έστω κι αν το χάλι των προηγούμενων μηνών κάνει αυτές τις εμφανίσεις να φαίνονται κατορθώματα. Λείπουν στοιχειώδη πράγματα για να μιλάμε για μια ομάδα στρωμένη. Μη γελιόμαστε, η χρονιά είναι χαμένη, ούτε CL θα βγούμε, ούτε κινδυνεύει η θέση για το UEFA. Το Κύπελλο είναι ο θεσμός που ενδιαφέρει περισσότερο. Απλά οι τελευταίες εβδομάδες δείχνουν πως το υλικό είναι όντως αρκετά καλό και μπορεί να αξιοποιηθεί του χρόνου στο μεγαλύτερο βαθμό του. Ένας κορμός με Σάχα, Κυργιάκο, Πελετιέρι (έγκλημα αν δε μείνει), Σκόκο, Τζεμπούρ, κυρίως και Μαϊστόροβιτς, Εντίνιο, Ενσαλίβα, Καφέ, Μπλάνκο, δείχνει πως με λίγες προσθήκες του χρόνου μπορούμε να δούμε ένα πολύ πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Ο φίλος ο Α.