Σε μια περίοδο που δεν υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα κυρίως λόγω διοικητικής ανυπαρξίας, καλείται ο μέσος ΑΕΚτζής να βρει πάλι λόγους για να ονειρευτεί για μεταγραφές, πωλήσεις, αποδεσμεύσεις. Ίσως η πιο γλυκιά περίοδος μιας ποδοσφαιρικής χρονιάς, η καλοκαιρινή. Τι ωραία που παραμυθιαζόμαστε κάθε χρόνο:” Πήραμε το Σέντερ μπάκ της εθνικής Σουηδίας, φοβερός παίχτης,800000 Ευρώ, για 4 χρόνια”,” Είδα αυτόν Μαϊστόροβιτς σε ένα φιλικό,ε που ‘σαι…πσσσς πολύ παιχτάρα ”,” Τα έμαθες; Χτυπάμε Κλέυτον ”,” Ρε συ διώξαμε το Λύμπε..φαντάσου τι θα φέρουμε στη θέση του, πάμε για πρωτάθλημα φέτος “,” Ένας δικός μου που έχει άκρες μέσα στην ΑΕΚ μου είπε ότι κάναμε πρόταση για Σάχα, μεγάλο τέρμα, είχε βγει ο καλύτερος στο Λιμπερταδόρες ”,” Ένα θα σου πω, Νάτσο Σκόκο,τον τσέκαρα και στο μάνατζερ, ντρίμπλινγ 15,αξελερέισον 16…πρέπει να είναι τρομερό εξτρέμ ”,” Κλείσαμε τον Ρίκκα, τον πιστεύει πολύ ο Δώνης, πολύ εξελίξιμος παίχτης “,” Ναι ρε σου λέω αλήθεια Ράφικ Τζιμπούρ, μέσα από τα ΄χερια του γαύρου και του βάζελου, φέτος θα έχουν 50 γκολ αυτός και ο Μπλάνκο, χτυπάμε 4 του uefa άνετα ” και πόσες ακόμες τέτοιες κουβέντες μεταξύ μας. Η καλοκαιρινή αισιοδοξία τα παρασέρνει όλα και ξεφεύγουμε και περνάμε ώρες και ώρες για το πώς θα παίξουμε και ποιος θα παίζει και άιντε να δούμε τους παίχτες σε κανένα φιλικό…
Φέτος ακόμα και αυτήν την τζάμπα τρελή χαρά, την χωρίς ιδιαίτερη κρίση υπεραισιοδοξία, το “πικ” της ελπίδας του φιλάθλου μας την έχουν ήδη στερήσει. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά σε επίπεδο διοίκησης θα περάσουμε ένα από τα χειρότερα καλοκαίρια. Ειδικά για εμάς που είμαστε άρρωστοι με το ποδόσφαιρο και τις ομάδες μας. Που ξέρουμε ότι όταν παίρνουμε εφημερίδα και βλέπουμε πιθανούς στόχους,90% μας παραμυθιάζουν, αλλά δε μας νοιάζει, θέλουμε και να παραμυθιαστούμε. Που όταν ξυπνάμε τα πρωινά, με την τσίμπλα στο μάτι και πριν καν πλυθούμε, ανοίγουμε το pc και κάποιο αθλητικό σάιτ μπας και πήραμε κανέναν παιχταρά. Αν η διοίκηση αυτή παραμείνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αυτό θα σημαίνει ότι δεν βρέθηκε κάποιος να πάρει την απόφαση να πετάει 10 μύρια κάθε χρόνο για να κάνει το γούστο του και να διαφημιστεί και να μας ταΐζει και εμάς οπτιμισμό. Αν η “διοίκηση” αυτή παραμείνει θα είναι παρά τη θέλησή της καθώς έχουν κάνει σε όλους σαφές ότι μένουν μέχρι να φύγουν. Έτσι ούτε χρήμα θα σπρώξουν αλλά μπορεί και να πουλήσουν και να αποδεσμεύσουν παίκτες μπας και τελευταία στιγμή βάλουν τίποτα πίσω στην τσέπη.
Οι μαλάκες της όλης υπόθεσης, βέβαια, είμαστε εμείς. Εμείς που δεν δίνουμε από το περίσσευμα μας για να κάνουμε το γούστο μας ή μια έμμεση διαφήμιση, αλλά δίνουμε από το υστέρημα για κάτι το οποίο αγαπάμε. Μία φανέλα, ένα διαρκείας, ένα ταξίδι μακριά, για να στηρίξουμε…Εμείς που χαλιόμαστε όταν η ομάδα δεν παίζει καλά. Που μετά από κάθε κακό ματς δεν έχουμε όρεξη για τίποτα. Που η στενοχώρια φτάνει σε τρελά επίπεδα και νευριάζουμε με τρίτους που δε φταίνε και πολλές φορές ξεσπάμε. Είμαστε πολύ άρρωστοι τελικά! Ας είναι. Δεν προκαλέσαμε βία ποτέ, δεν πετάξαμε τίποτα στο γήπεδο ποτέ, δεν χτυπήσαμε κανέναν ποτέ, συμμετείχαμε στο όραμα του Ντέμη (αυτές και αν ήταν εποχές υπεραισιοδοξίας..τι ωραίες εποχές ρε γαμώτο!). Αν δεν ασχολούμασταν με τη μπάλα και την ΑΕΚ μπορεί να παίρναμε ναρκωτικά, να είχαμε τρελαθεί. Βλέπουμε τα σκατά στα οποία ζούμε σε αυτή την κωλοχώρα και λέμε “έλα ρε ΑΕΚάρα με την αξία σου, θα φτιάξουμε ομάδα που θα κερδίζει και τους διαιτητές”. Τουλάχιστον η ομάδα που υποστηρίζουμε να μη μοιάζει με το βούρκο την ελληνικής κοινωνίας. Εμείς που πολλές φορές δεν έχουμε χρόνο ούτε να φάμε αλλά την ΑΕΚάρα θα τη δούμε οπωσδήποτε.
Με αυτές τις συνήθειες και υπό τις υπάρχουσες συνθήκες καλείται ο ΑΕΚτζής να βρει τρόπους για να θρέψει τα καλοκαιρινά του όνειρα. Άλλος σκέφτεται πως θα έρθει ο μέγας μεγαλομέτοχος και θα δώσει
Καλές γιορτές
Γραμματέας
No comments:
Post a Comment