ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

…Η αλλιώς ένας παράγοντας που σίγουρα υπερτερούν οι ανταγωνιστές μας. Η ισχύς των άλλων δύο είναι πολύ μεγαλύτερη, ειδικά στον ελλαδικό χώρο. Ο τομέας στον οποίο υπερτερούμε από τότε που ανέλαβε ο Ντέμης είναι ο προγραμματισμός. Όταν ξέρεις τους στόχους, έχεις ένα ρεαλιστικό και γνωστό από πριν budget και καλό scouting, μπορείς να κλείνεις νωρίς το ρόστερ και να προλάβεις τους πιο δυνατούς διεκδικητές των παικτών-στόχων. Μάλλον όμως φτάσαμε να έχουμε ανοίξει τα μάτια των άλλων και να γυρίσαμε πίσω, δίνοντας τους ο πλεονέκτημα να μας προσπεράσουν, όπως εύστοχα έγραψε ο Σπυρόπουλος στη «sportday».

Προσπαθώ να τελειώσω αυτό το κομμάτι καιρό, αλλά λόγω εξεταστικής…Με πρόλαβε η εφημερίδα «goal». Τώρα θα δανειστούμε από εκεί μερικά στοιχεία για να φτάσουμε σε κάποιο συμπέρασμα.

Δεν είναι δυνατό όλες οι μεταγραφές να είναι επιτυχημένες. Είναι όμως επιθυμητό οι κινήσεις να έχουν σωστό σκεπτικό και να λαμβάνεται υπόψη για κάθε παίκτη…κάτι σαν δείκτης κόστους-ωφέλειας που λένε και στα οικονομικά

Ξεκινήσαμε το καλοκαίρι του 2004 με τεράστια οικονομικά προβλήματα κι έτσι η ΑΕΚ απέκτησε παίκτες «φθηνούς», κυρίως ελεύθερους γιατί το ρόστερ έμεινε άδειο μετά τις πολλές αποχωρήσεις παικτών που στήριζαν την ομάδα τα τελευταία χρόνια. Από την επόμενη μεταγραφική περίοδο η ομάδα εντόπιζε τις αδυναμίες της και ενισχύονταν με το σκεπτικό να χτιστεί σιγά σιγά μια ομάδα προοπτικής με κάποιους έμπειρους παίκτες δίπλα σε πιο νεαρούς. Ο σωστός προγραμματισμός(και η τύχη φυσικά) έδωσε στην ΑΕΚ το δικαίωμα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα από την πρώτη χρονιά της νέας εποχής. Ο Σάντος κατάφερε να μεταμορφώσει τους βάτραχους σε πρίγκιπες και να φτάσει τρεις αγωνιστικές μακριά από το πρωτάθλημα και δύο σφυρίγματα μακριά από τον τελικό του Κυπέλλου.

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2005

Ήρθαν: Μάλμπασα, Κυριακίδης, Χριστοφορίδης, Ζούλιο Σέζαρ, Βλάνταν Ίβιτς.

Καθεμία από τις παραπάνω κινήσεις είχε λογική. Είτε καλύφθηκαν κενά του ρόστερ, όπως με τον Μάλμπασα και τον Χριστοφορίδη που κάλυψαν τους τραυματισμούς Τζιωρτζόπουλου και Καμπάνταη, είτε επιχειρήθηκε η ενδυνάμωση της ομάδας με παίκτες μεγαλύτερης ποιότητας των υπαρχόντων(Σέζαρ, Ίβιτς). Η απόκτηση του Κυριακίδη έδωσε στην ομάδα την προοπτική ενός νεαρού παίκτη με μεγάλες δυνατότητες για το μέλλον.

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2005

Ήρθαν: Σορεντίνο, Τσιρίλο, Αλεξόπουλος, Δέλλας, Σαπάνης, Λάκης, Τσάνκο, Βενγλίνσκι

Ένα βήμα από το πρωτάθλημα έφτασε η ομάδα την προηγούμενη σεζόν, αλλά το χτίσιμο συνεχίζεται. Τα πολλά προβλήματα στην άμυνα σε συνδυασμό με τη φυγή Άλβες, Κωστένογλου ανάγκασαν τη διοίκηση να ενισχύσει την αμυντική γραμμή. Ο Αλεξόπουλος είχε αποκτηθεί από το Γενάρη για το καλοκαίρι. Επόμενες κινήσεις η απόκτηση ενός Μπρούνο στη θέση του παλιού και η αγορά ενός τερματοφύλακα σταθερού στη θέση του Μιχαηλίδη. Στο τέλος προέκυψε και ο Δέλλας ως ελεύθερος και έκλεισαν οι θέσεις πίσω. Στα χαφ τώρα η λήξη του δανεισμού του Ασσουνσάο ανάγκασε την ΑΕΚ να κινηθεί γρήγορα για την απόκτηση του Σαπάνη, που είχε κάνει πολύ καλές χρονιές στον Παναθηναϊκό. Ο Λάκης επέστρεψε για να πάρει τη θέση του Κρασσά στα άκρα και ο Βενγλίνσκι ήρθε λόγω της έλλειψης επιθετικών, δυστυχώς όμως δεν προσαρμόστηκε και έπαιξε λίγο. Τέλος, η μόνη βεβιασμένη κίνηση ήταν η απόκτηση του τσακαλιού Τσάνκο, που δοκιμάστηκε για μέρες και τελικά αποκτήθηκε για να υπάρχει βάθος στο κέντρο. Φυσικά θα τον θυμόμαστε για το φοβερό διώξιμο απ’ τη σέντρα που πήγε στο «γάμα» του Γκαλίνοβιτς. Χαρακτηριστικό της μεταγραφικής περιόδου το παιδομάζωμα της γενιάς 87-88 με Παπασταθόπουλο, Κουτρουμάνο, Κονέ, Πλιάτσικα, Κομβολίδη. Το χειμώνα, δεν επιχειρήθηκαν εντυπωσιακές κινήσεις. Απλά διορθώθηκαν κάποιες ατέλειες του δυναμικού με την απόκτηση Έμερσον και Καπετάνου στη θέση Τσάνκο και Βενγλίνσκι που δεν έπεισαν.

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2006

Ήρθαν Παουτάσο, Ουντέζε, Ζήκος, Λαγός, Χετεμάι, Τόζερ, Μαντούκα, Ντελίμπασιτς

Η χρονιά που αρχίζουν τα σοβαρά λάθη στον προγραμματισμό. Νωρίς νωρίς και με αρκετή παρακολούθηση ήρθαν ο Τόζερ και ο Χετεμάι, που αποδείχθηκαν αρκετά καλοί και σε συνδυασμό με το νερό της ηλικίας είναι κεφάλαια για την ΑΕΚ αυτή τη στιγμή. Τα έντονα κενά στα άκρα της άμυνας, που προσπαθούσε να καλύψει ο Γεωργέας καλύφθηκαν με τους Παουτάσο και Ουντέζε. Ο δεύτερος, γνωστός για τον προβληματικό χαρακτήρα του, αποχώρησε τον Δεκέμβριο, ενώ ο δεύτερος άντεξε μέχρι το καλοκαίρι και ήταν ο πρώτος που έφυγε το καλοκαίρι. Αμφότεροι μας άφησαν κληρονομιά από ένα πολύ τραγικό παιχνίδι: ο Ουντέζε το ματς απέναντι στη Λιλ και ο Παουτάσο αυτό της Τούμπας όπου νομίσαμε πως ο Χαραλάμπους του ΠΑΟΚ ήταν ο Κρόιφ. Μεγάλη μεταγραφή ήταν αυτή του Λαγού, με τη διοίκηση να κινείται γρήγορα και να αποκτά έναν παίκτη με προοπτικές να αφήσει εποχή. Τέλος, ολόκληρο το καλοκαίρι η ΑΕΚ αναζητούσε επιθετικό και αμυντικό μέσο στη θέση του Κατσουράνη και τελικά φτάσαμε στις τελευταίες μέρες πριν από τα ματς με τη Χαρτς να αποκτηθεί ο τραυματίας Ζήκος και οι δανεικοί Μαντούκα και Ντελίμπασιτς. Τα αποτελέσματα γνωστά. Μέχρι να μπει ο Ζήκος 3 ισοπαλίες και στον τραυματισμό του το χειμώνα η μεγάλη κοιλιά που αποτελείωσε τους στόχους της ομάδας. Ο Μαντούκα ξεκίνησε αδιάφορα, εξελίχθηκε όμως σε βασικό μοχλό της ανάπτυξης της ομάδας κι έπεισε τη διοίκηση να προχωρήσει στη μεταγραφή. Ο Ντελίμπασιτς θα μας μείνει για τις μοναδικές ευκαιρίες που έχασε με ΠΑΟΚ και Οσφπ. Αν είχε σκοράρει σύντομα μετά το ματς με τον Όφη πιστεύω πως θα βοηθούσε και δε θα έφευγε κακήν κακώς το Γενάρη. Το χειμώνα έγινε η προσθήκη του Καφέ, λίγο αργά όμως κι έτσι δεν πρόλαβε να προσφέρει το τελευταίο εξάμηνο. Την παρτίδα έσωαν αφενός η επιστροφή του Καμπάνταη που άρπαξε τις ευκαιρίες και έδειξε πως μπορεί να δώσει λύσεις και η ανάδειξη του Παπασταθόπουλου, για τον οποίο δε χρειάζονται σχόλια (άκουσα πως η Γιουβέντους και η Μίλαν ψάχνουν αμυντικούς…).

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2007

Ήρθαν: Μορέτο, Μάχο, Ράμος, Αρουαμπαρένα, Ζεράλδο, Ασκάρατε, Ενσαλίβα, Ριβάλντο, Μανού, Παππάς, Μπλάνκο

Για φέτος τι να πει κανείς…Άλλη Εντελώς Κατάσταση ή άλλη εντελώς ομάδα?...

Εδώ θα πρέπει να γίνει και σύγκριση με το ποιοι έφυγαν, γι αυτό:

Έφυγαν: Σορεντίνο, Παουτάσο, Τσιρίλο, Τζιωρτζόπουλος, Μόρας, Χιώτης, Ίβιτς, Κυριακίδης, Λάκης, Έμερσον, Καμπάνταης

Αρχίζουμε με τη θέση του τερματοφύλακα. Τα παιχνιδάκια του Σορεντίνο στις αρχές της προετοιμασίας ανάγκασαν την ΑΕΚ να τον παραχωρήσει όπως όπως και με δεδομένη τη φυγή του Χιώτη να αναγκάζεται να ψάχνει δύο τερματαφύλακες. Κατανοητό πως έψαχνε κάτι καλύτερο από τον Χιώτη για δεύτερο, όμως η συμπεριφορά του Σορεντίνο φώναζε, ούρλιαζε πως δε θέλει να συνεχίσει. Αποκτήθηκε εσπευσμένα ο Μορέτο-κι αυτό κατανοητό. Η επόμενη επιλογή όμως έδειξε πως η ομάδα δεν ήταν προετοιμασμένη-κακώς. Και πάλι όμως, η θέση καλύφθηκε την τελευταία μέρα! Είναι απορίας άξιον πώς δεν προέβλεψε κάποιος τη φυγή του Σορεντίνο από το τέλος της περασμένης σεζόν ή γιατί μέχρι να φύγει δεν κινήθηκε για κάποιον καλό και δοκιμασμένο από τη στιγμή που έφυγε ο Χιώτης…

Η φυγή του Τσιρίλο εμένα παραδόξως με βρήκε απόλυτα σύμφωνο και το έχω εξηγήσει παλαιότερα. Δεν είναι παίκτης που θα κάτσει στον πάγκο χωρίς μουρμούρα, δεν ταίριαζε με το Δέλλα και η παρουσία του έβαζε εμπόδια στην εξέλιξη του Παπασταθόπουλο. Αγωνιστικά δηλαδή εξηγείται η φυγή του, φοβάμαι όμως πως ο λόγος δεν ήταν αμιγώς αγωνιστικός… Ο Ζεράλδο πιστεύω πως ήρθε για τρίτος στην ιεραρχία-ένας παίκτης το λιγότερο στάσιμος στην Πορτογαλία με καλύτερη σύσταση τη συγγένεια με τον Μπρούνο..

Η αποχώρηση του Μόρα δε νομίζω να εξέπληξε κανέναν, καθώς ήταν ο 5^ος κατά σειρά στους στόπερ με υγιή τον Αλεξόπουλο, η απουσία του οποίου όμως δε νομίζω να είχε προβλεφθεί. Στη θέση του ήρθε ο Ασκάρατε, που στα 23 του έπαιζε στη δεύτερη ομάδα της Ατλέτικο. Ο Φερέρ δεν τον επιλέγει ούτε ως αλλαγή, ενώ δεν τον αποδεσμεύει κιόλας. Μάλλον θέλει στόπερ για το δίτερμα στην προπόνηση….Πώς στην ευχή και με ποια κριτήρια τον έφερε διώχνοντας το Μόρα?

Παρόλα αυτά, οι μεταγραφές άρχισαν άκρως ικανοποιητικά. Η απόκτηση του Ράμος ήταν κίνηση με προοπτική, παρόλο που πιστεύαμε όλοι πως θα ερχόταν κι άλλος για βασικός. Τελικά ο Ράμος αποδεικνύει πως αν βελτιώσει κάποιες αδυναμίες του έχει προσόντα για μεγάλα πράγματα. Ο Αρουαμπαρένα ήρθε και έδεσε που λένε. Έκλεισε τη θέση αριστερά και αν εξαιρέσει κανείς ένα μέτριο διάστημα που πέρασε, έδειξε την κλάση του σε κάποιες στιγμές. Η εμφάνισή του στο Περιστέρι προσωπικά με γέμισε ελπίδες για τα ντέρμπι, καθώς στα πιο εύκολα ματς θεωρώ πως θα παίζει ο Λαγός. Στη κατηγορία των σωστών κινήσεων και ο Ενσαλίβα. Αποκτήθηκε νωρίς σε μια θέση που η ΑΕΚ πονούσε και πονάει. Χρησιμοποιείται πιο μπροστά από ότι στον Πανιώνιο(μάλλον λόγω κακής πάσας) και αυτό επηρεάζει όλο το κέντρο. Άρχισε όμως να ανεβαίνει στο δεύτερο γύρο.

Στη θέση του Λάκη αποκτήθηκε ο Παππάς και μετά από ένα θρίλερ δύο μηνών ο Μανού. Για το λόγο, ρωτήστε αλλού, εγώ διαφορά δε βλέπω…Ίσα ίσα ο Λάκης μάρκαρε καλύτερα και από τους δύο…

Αποχώρησε ο Καμπάνταης για 100 χιλιάδες, αν και θα μπορούσε να παραμείνει ένας πολύ ικανοποιητικός αναπληρωματικός φέτος. Φέτος απουσιάζει ο τσαμπουκάς και η μαχητικότητά του εκεί μπροστά. Ήρθε ο Μπλάνκο ως δανεικός και μοιάζει αρκετά καλή λύση, αν και υποψιάζομαι πως δεν θα τον κρατήσει ο Φερέρ…12 γκολ σε 16 παιχνίδια και δεν θεωρείται βασικός. Δε μοιάζει παράξενο?

Τέλος, υπάρχει ο Ριβάλντο. Υπήρχε ανάγκη για επιθετικό χαφ. Έχω γράψει παλαιότερα τη γνώμη μου, πως καθυστερεί την ομάδα υπερβολικά και δεν είναι σε θέση ούτε να ξεμαρκαριστεί για να πασάρει ή να σουτάρει. Θεωρώ ότι-αφού δεν υπάρχει η περίπτωση να βγει-αν περνούσε λίγο λιγότερο η μπάλα από τα πόδια του θα ήταν πολύ καλύτερα για όλους.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ «ΔΟΝ»?

Να φτάσουμε και στο προκείμενο αυτού του κουραστικού κειμένου. Είναι ολοφάνερο πως ο σχεδιασμός της ομάδας έχει γίνει εντελώς λανθασμένος. Μάλλον γι’ αυτό φταίει η εν λευκώ διαχείριση του υλικού από τον Φερέρ και η ειδική ρήτρα για ποσοστά που θα παίρνει από τη μεταπώληση παικτών που θα φέρει. Οι παίκτες που έφερε ο Ίβιτς φύγανε όλοι, άλλοι σωστά άλλοι όχι, ενώ πολλοί νέοι παίκτες δεν πήραν ευκαιρίες και δόθηκαν σε λάθος ομάδες για να ψηθούν. Οι επιλογές του Σέρα δικαιολογούνται μόνο από την παραπάνω ρήτρα κι από την προτίμησή του στους λάτιν παίκτες. Στην τωρινή μεταγραφική περίοδο και πάλι ο προγραμματισμός είναι ελλιπέστατος. Οι ανάγκες ήταν ολοφάνερες, μα χάθηκε πολύτιμος χρόνος γιατί παρακολουθούνται μόνο συγκεκριμένες αγορές που είναι ακριβές για τη σφιχτή οικονομική πολιτική της διοίκησης. Οι διαπραγματεύσεις-παζαρέματα καθυστερούν την ολοκλήρωση κάποιων κινήσεων και δημιουργούν κακό όνομα. Από τις κινήσεις πλέον απουσιάζει παντελώς το κριτήριο της προοπτικής. Ο Εντίνιο μοιάζει με περίπτωση Ζεράλδο, στάσιμος στη Πορτογαλία, επιθετικός που στην καλύτερη χρονιά του έβαλε έξι γκολ! Ο Καλόν είναι ένα στοίχημα ενώ οι άλλοι στόχοι δεν δείχνουν κάτι που να δίνει ελπίδα. Ο Σάνι με τι κριτήριο να βοηθήσει σε 10 ματς που απομένουν όταν θα χάσει κάποια ματς μέχρι να προσαρμοστεί? Ο Μπασινάς είναι 32 χρονών και ο Νάτσο πολύ ακριβός. Υπάρχουν και κάποιες άλλες απορίες που υπάρχουν όπως γιατί δεν παίρνει άλλο στόπερ και γιατί δεν ψάχνει για ένα μέτριο δεξί χαφ? Ελπίζω τον Απρίλιο εκτός από την απορία που θα μου μείνει για τον προγραμματισμό και το σύστημα που παίζουμε, να υπάρχει κι ένα Πρωτάθλημα που θα διώξει το στερητικό σύνδρομο και θα βοηθήσει στη δημιουργία καλής ΟΜΑΔΑΣ.

Ο φίλος ο Α.