Βλέπω τον τελικό σε επανάληψη…Μεγάλη παραμύθα η ανωτερότητα του χάρτινου. Θα το δεχόμουν αν δεν υπήρχε το 2-0 του πρώτου δεκαλέπτου. Έξυπνα, η ομάδα κλείνει χώρους και εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι τα πλάγια μπακ του αντιπάλου παίζουν πάνω στη γραμμή προσπαθεί να βγάλει πάσες στην πλάτη των αμυντικών. Χαρακτηριστικό είναι πως λίγο μετά το 30 η κατοχή είναι 61-39 υπέρ της ΑΕΚ, αφού γυρνάμε την μπάλα ψάχνοντας χώρο για τη σωστή επιλογή. Πρώτο λάθος: στο πρώτο γκολ του Οσφπ, ο Μπλάνκο αργεί να βγει πάνω στον Άγγλο. Μέχρι το 60 δεν γίνεται ούτε μια φάση εναντίον μας. Στο σημείο εκείνο, η έξοδος του Κυργιάκου αφαιρεί την άνεση από τους υπολοίπους. Αν προσθέσεις σε αυτό το γεγονός πως με την είσοδο του Πελετιέρι παύουν οι βοήθειες στο Ζεράλντο και κατεβαίνει ο Τοροσίδης, βλέπει κανείς την αιτία που γύρισε το ματς. Φυσικά, μένει η απορία: εντάξει για τα άκρα, αλλά πως πάτησε ο Ντουντου τους ΤΡΕΙΣ κεντρικούς μας χαφ?
Παρόλα αυτά, οι ευκαιρίες να πάρουμε το ματς ΥΠΗΡΧΑΝ. Έγιναν τα κλεψίματα που έπρεπε, όμως η κακή συνεργασία των επιθετικών δεν επέτρεψε να γίνουν κάποιες κινήσεις που θα έπρεπε να είναι αυτόματες στο τέλος του χρόνου. Κόουτς, αυτά είναι λάθη…
Κάθεται το τρίτο γκολ κι αντί να φάνε την μπάλα, αφήνουν τον Τοροσίδη να κατέβει ως τη σέντρα και στήνονται στην περιοχή όπου χάνουν την κεφαλιά, τον Άγγλο και το ματς…
Στην παράταση, μετά το 4-4 η μπάλα δεν έφτασε στο Σκόκο! Έψαχναν τον Ενσαλίβα ή γέμιζαν τα καμάρια μας…Ποια σοβαρή ομάδα θα κάνει γέμισμα όταν οι αντίπαλοι παίζουν με 9?
Επομένως, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί χάθηκε το Κύπελλο(και γενικά όλη η χρονιά στη διάρκεια της σεζόν):
Α)Έλλειψη ηγετών. Ο μοναδικός παίχτης που μπορεί να μεταδώσει πάθος έλειψε σε πάνω από τα μισά παιχνίδια.. ΗΓΕΤΗΣ όμως αγωνιστικά δεν υπάρχει.
Β)Τακτική. Βέβαια, σε αυτό ίσως να φταίνε και οι υπάρχοντες παίχτες και οι ελλείψεις. Ολόκληρη τη χρονιά οι επιθετικοί δε στρώσανε μεταξύ τους. Τα αμυντικά χαφ δεν άλλαξαν σωστά το παιχνίδι. Ούτε βήμα δεν έκανε η ομάδα από την αρχή της χρονιάς.
Γ)Τύχη. Με δεδομένες τις ελλείψεις, η ομάδα ήταν άτυχη. Ένα αριστερό μπακ και τραυματίστηκε 3-4 φορές. Ο Κυργιάκος, έξω στο μισό πρωτάθλημα. Στις υπόλοιπες ομάδες, δε συνέβη αυτό. Ένα φορ, ένα δεξί εκστρέμ ο γαύρος, ατραυμάτιστοι. 2 στόπερ ο βάζελος ως το Γενάρη, πάντα μέσα.
Το μέλλον μοιάζει εντελώς δυσοίωνο. Περικοπή εξόδων προβλέπεται αν δεν μπει επενδυτής, οπότε το μόνο που απομένει είναι να προσευχηθούμε για κάποιο θαύμα διαχείρισης…
Υ.Γ. 1: Γιατί είναι προκλητικός ο Κυργιάκος κι όχι ο Γκαλέτι κι ο Νικοπολίδης?
Υ.Γ. 2: Φάνηκε και πάλι η διαφορά των οπαδών. Οι γαύροι απέδειξαν πάλι ότι είναι οπαδοί της χαράς, αφού φώναζαν μόνο στο διάστημα που ισοφάριζαν ή ήταν μπροστά. Αντίθετα, στα δύσκολα σημεία, ο κόσμος της ΑΕΚ στήριξε όσο μπορούσε σε όλα τα σημεία του παιχνιδιού, δείχνοντας πως βάζει την αγάπη για την ομάδα πάνω από νίκες και τρόπαια.
Υ.Γ. 3: Στη δύσκολη χρονιά που έρχεται, ΝΤΟΥΣΑΝ ΞΥΠΝΑ, τόσα και τέτοια λάθη ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!! Μπορεί προσωπικά να μην τον ήθελα, όμως αν βάλεις τη μιζέρια στην άκρη είναι το βασικό όπλο αυτή τη στιγμή για την ανάκαμψη, ειδικά έτσι όπως έγιναν τα πράγματα.
Υ.Γ. 4: Προς Ντέμη και Ζήκο: αν όντως ξεσηκώνετε τον Ταχτσίδη να μην ανανεώσει, ντροπή…Αν όχι, καλή επιτυχία με τη συναυλία του Σαντάνα…
Ο φίλος ο Α.
No comments:
Post a Comment