ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ…ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ, ΑΛΛΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ

Στην παρούσα φάση είναι δύσκολο να σχολιάσουμε τις διοικητικές εξελίξεις, θα πρέπει να περιμένουμε τη συνέντευξη τύπου του Κιντή την Τετάρτη για να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει, χωρίς φήμες και ειδήσεις του στυλ «σπασμένο τηλέφωνο».
Μπορούμε όμως να κρίνουμε την ομάδα αγωνιστικά (μια που ο Γραμματέας το’ χει ρίξει στη λούφα).
Η ομάδα δείχνει συνεχώς σημάδια βελτίωσης, καθώς άλλαξαν κάποια πράγματα όσον αφορά τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται. Η τοποθέτηση του Ενσαλίβα (για πρώτη φορά από τότε που ήρθε στην ΑΕΚ) σε ρόλο καθαρού αμυντικού μέσου έδωσε στην ομάδα δύναμη και τρεξίματα που έλειπαν από το κέντρο. Η τοποθέτηση του Μπασινά σε ρόλο δεξιού μπακ γλίτωσε την ομάδα από πολλά λάθη που είχαν στοιχίσει ως τώρα. Ο Μαϊστόροβιτς πλέον δίνει την μπάλα σχεδόν αποκλειστικά στο Σάχα, οπότε κάνει κι αυτός λιγότερα λάθη και γι’ αυτό δείχνει να πατάει πιο άνετα στα πόδια του. Ο Τζεμπούρ ανεβαίνει συνεχώς παρότι δεν έχει ακόμα την περσινή του εκρηκτικότητα. Ο Μαντούκα δίνει λύσεις στην αριστερή πλευρά (παρόλο που τα καλύτερα του παιχνίδια τα έχει κάνει ως δεκάρι) και ο Σκόκο δείχνει πιο συγκεντρωμένος και πιο ουσιαστικός στα δύο τελευταία παιχνίδια.
Το υλικό λοιπόν δεν είναι όσο άσχημο πιστεύουν κάποιοι, ίσως μάλιστα σε κάποιες θέσεις να έχουμε πληρότητα που οι άλλες ομάδες θα παρακαλούσαν, όπως για παράδειγμα στο τέρμα, στα φορ, στα περιφερειακά φορ και στα αμυντικά χαφ. Το πρόβλημα είναι πως στα άκρα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, ειδικά στα δεξιά όπου δεν υπάρχουν ούτε κλασικός μπακ (πλην του Γεωργέα) ούτε χαφ, έστω και για δείγμα!
Με αυτό το υλικό ο προπονητής πήγε στο ντέρμπι με τον Παο. Ευτυχώς ο Παο έπαιξε κυρίως με σέντρες κι όχι με διεισδύσεις από τα άκρα, γιατί θα παθαίναμε μεγάλο κάζο. Ο Τεν Κάτε έβαλε τον Καραγκούνη στην πλευρά του Μπασινά και είδαμε τη μονομαχία δύο σχετικά αργών παιχτών, που δεν ανέδειξε νικητή. Στα αριστερά ο Χουανφραν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τον Γκάμπριελ, καθώς οι μπακ του Παο δεν ξέρουν να σεντράρουν και τελικά τα κατάφερε αρκετά καλά. Στο κέντρο οι τρείς παίκτες μάρκαραν καλά στο χώρο όσο άντεχαν και μπροστά οι επιθετικοί πήγαν κάπως μέτρια. Επομένως, είναι φανερό ότι ο Μπάγεβιτς έστησε την ομάδα πολύ καλά. Διάβασε καλά τον Παο, προσπάθησε να πιέσει στα στημένα με τον Κυργιάκο και αν τραβούσαν λίγο περισσότερο οι τρεις μπροστά θα είχε καθαρίσει τον αγώνα στο πρώτο ημίχρονο.
Στο δεύτερο, είδαμε και πάλι την ομάδα να καταρρέει. Πάλι αποδείχτηκε πως οι παίκτες έχουν πρόβλημα στη φυσική κατάσταση, καθώς ειδικά οι τρεις του κέντρου είχαν παραδώσει πνεύμα από το 60΄. Είδαμε και πάλι το έργο «ο Ντούσαν φοβάται τα ντέρμπι». Και οι τρεις αλλαγές σωστές, αλλά έγιναν πολύ αργά. Ενώ κλεινόμαστε πίσω και χάνουμε το κέντρο, ο Μπάγεβιτς ξυπνάει αργά και αποφασίζει να κάνει την πρώτη αλλαγή στο 75΄! Δεν γίνεται να κάνεις αντεπίθεση με τον Μπλάνκο, τελεία και παύλα, ο άνθρωπος είναι αργός και βγαίνει συνεχώς οφσάιντ, σε αντίθεση με τον Εντίνιο, ο οποίος και γρήγορος είναι στον ανοιχτό χώρο και φτιαγμένος να αποδείξει πράγματα. Προσωπική μου άποψη πως αν ο Εντίνιο έμπαινε στο 60΄, η ομάδα δε θα κλεινόταν τόσο πίσω και θα έπαιρναν κάποιες ανάσες οι χαφ. Επιπλέον, θα παίρναμε και καμιά κεφαλιά- σπόντα προς τον Τζιμπούρ, κάτι που δεν είδαμε, αφού ο Μπλάνκο πηδάει με κλειστά μάτια! Ακόμα και στην αλλαγή του 89΄, δεν βγήκε ο Ζορό, άντε να δούμε…
Τέλος, για το Βασσάρα τι να πούμε…Πήρε πάλι πολλά πλάνα με τη σχολαστικότητά του! Δεν είδε το πεντακάθαρο πέναλτι του Γεωργέα (ήμαρτον!), αλλά από την άλλη χάρισε πολλάκις τη δεύτερη κάρτα στο Σιμάο, ο οποίος έπαιζε με κάρτα από το 20΄περίπου και μετά από αυτό έκανε τουλάχιστον 50 μαρκαρίσματα, εκ των οποίων τουλάχιστον 3 ήταν δεύτερη κίτρινη. Αλλά ποιος ασχολείται…Εδώ ο προπονητής μας τους άφησε επί ένα μισάωρο να μας πιέζουν χωρίς αντίδραση…

Υ.Γ. : 11 τα δοκάρια φέτος…Καλά είχε πει ο Κατσουράνης πως μαζι με την γκρίνια πάει και η γκαντεμιά…Είμαστε όπως είμαστε, δε μας πάει και λίγο η μπάλα να γλυκάνει λίγο η χρονιά…

Ο φίλος ο Α.