Ντέμη θεέ,για πάντα στην ΠΑΕ

Για να μη χάνεις το χρόνο σου ξεκαθαρίζω ότι σε αυτό το post σκοπεύω να εκθειάσω τον Ντέμη.Αν είσαι εναντίον του μη το διαβάσεις και φορτώσεις περισσότερο.Αν είσαι υπέρ αυτά που θα γράψω τα σκέφτεσαι και συ οπότε μπορείς να βρεις κάτι καλύτερο να κάμεις.Όμως αν δεν έχεις αποφασίσει ακόμη πιστεύω να σου κάνω μια καλή πλύση εγκεφάλου.
Ποτέ μου δεν τον αμφισβήτησα.Μόνο σε μια περίπτωση στο ματς με τη Λεβερκούζεν που όταν έχασε το γκολ από το μισό μέτρο έσκισα τις αφίσες του(η μία με τον αετό στο μπράτσο,η άλλη με λίγο μουσάκι που έγραφε στο πλάι "Θεμιστοκλής Νικολαΐδης" και την τελευταία δεν τη θυμάμαι-όλες δώρο από τον φίλο μου τον Α.).Αν τον συναντήσω ποτέ θα του ζητήσω συγγνώμη για το γεγονός.
Δε θα μιλήσω για τις άπειρες χαρές που μου έδωσε σαν παίχτης.Αυτές τουλάχιστον δεν τολμά να τις αμφισβητήσει κανείς.Τί να πρωτοθυμηθείς;Απίστευτες στιγμές.Έχω συνδέσει την παρουσία του στο γήπεδο με κάτι το μαγικό.Όταν έπαιζε ήξερα ότι είναι δικός μας,είναι ΑΕΚτζής.Ο Ντέμης μας,με το τατουάζ στο μπράτσο.
Η κίνηση του,που μου έχει μείνει για πάντα στο μυαλό δεν προέρχεται από κάποιον αγώνα.Δεν ήταν μια κεφαλιά,μια ντρίπλα,ένας πανηγυρισμός.Ήταν το θρυλικό "κλάσιμο" στον Ολυμπιακό.Από τότε και έπειτα τι να πεις για αυτό τον άνθρωπο;Τέτοιες στιγμές χαράσονται βαθειά.Σε γεμίζουν με τεράστια ικανοποίηση.Ήθελα να'ξερα,ποιός από αυτούς που τον βρίζουν θα άφηνε τόσα εκατομμύρια για την αγαπημένη του(υποτίθεται)ομάδα.Κάτι τέτοιες στιγμές,εξωγηπεδικές,με κάνουν περήφανο που είμαι ΑΕΚ.Για παράδειγμα το πως τιμάς έναν μεγάλο σε ηλικία παίχτη που έχει δώσει πολλά στην ομάδα.Για να το συνδέσω με την επικαιρότητα σκέψου πως έφυγε μετά από 10 χρόνια στον Ολυμπιακό ο Ανατολάκης.Κανένας σεβασμός.Κάτι σαν μπίζνα.Ευτυχώς στην ΑΕΚ δεν φτάσαμε σε τέτοιο χάλι.Ο Ντέμης έχει τον Τόνι δίπλα του,έφερε τον Άκη για να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του,θα φέρει μεθαύριο τον Κατσούρ.Δείχνει πόσο υπολογίζει στην ιδέα της ΑΕΚ.
Όσο και να θέλουν κάποιοι να με πείσουν ότι το ποδόσφαιρο πλέον έχει γίνει μπίζνα,δε μασάω.Αυτό που με κρατάει κοντά στην ομάδα είναι η ιδέα της.Το ότι σαν ΑΕΚτζης είμαι αριστερός και άθεος δεν είναι τυχαίο.Πιστεύω ότι γενικά οι ΑΕΚτζήδες είναι σκεπτόμενοι άνθρωποι.Διαφέρουμε από όλους τους άλλους.Πάρτο χαμπάρι.Τέλος πάντων το θέμα είναι να ηρωοποιήσω τον Ντέμη και ξέφυγα..













Και έρχομαι στα τελευταία.Θα τα δώσω σφηνακοειδώς.Είσαι για διάλυση.Πας για Δ' εθνική.Ο Τίγρης(που είναι.. "γνήσιος" ΑΕΚτζης),τη δυσκολότερη στην ιστορία της ΑΕΚ εποχή ,σφυρίζει αδιάφορα πάνω σε μπλε βαπόρια και μετράει τα τρις του.Κανείς μεγαλοΑΕΚτζης δεν είναι πρόθυμος να ρισκάρει για την ομάδα του.Και ο φτωχομπατίρης,για δεδομένα Α' εθνικής,Ντέμης Νικολαΐδης αναλαμβάνει το ρίσκο.Βγάλε εσύ συμπέρασμα.Και κάποιοι έλεγαν στα μέσα της χρονιάς "Ο Νικολαΐδης έπιασε ταβάνι,να φύγει και να αναλάβει ο Τίγρης που'ναι άπλα".Σαν κάτι άβγαλτες χαζογκόμενες που τις κυκλοφορείς,τις πας παντού,τις μαθαίνεις τη ζωή και στην πρώτη ευκαιρία σε παρατάνε για κάποιον με δίπορτο αμάξι και ξυρισμένο στήθος.
Από τότε λοιπόν που ανέλαβε έχει κάνει πράματα και θάματα.Συνέκρινε το ρόστερ της ομάδας πριν 3 χρόνια με το σημερινό.Η ομάδα πάει σταθερά προς τα μπρος.Μην ξεχνάς ότι ακόμη πληρώνουμε χρέη.Και εξωαγωνιστικά ανοδική πορεία έχει η ομάδα.Το marketing της ομάδας είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο.Το κλίμα στα αποδυτήρια;Νομίζεις ότι δεν έχει μερίδιο σ'αυτό ο Ντέμης;
Ο μέγας Νικολαΐδης απέδειξε αν είναι πραγματικός ΑΕΚτζης.Είναι σπαθί.Αυτοί που τον κρίνουν πρέπει να πλένουν το στόμα τους πρώτα.Ποιος είσαι εσύ,και τι έκανες για την ΑΕΚ που σε κάνει πιο ΑΕΚτζη από τον Ντέμη;Κανονικά,το βράδυ πριν κοιμηθείς,πρέπει να κάνεις προσευχές να μείνει στην ΑΕΚ για πάντα.
Η ιστορία της ΑΕΚ στη μετά Ντέμη εποχή είναι κάτι σαν ρομαντική ταινία.Τα πράγματα δε θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα.Ο αρχηγός μας,ο θεός μας,έγινε πρόεδρός μας.Τεράστιο πράγμα ο πρόεδρος να ασχολείται με την ομάδα από αγάπη και όχι για να βγάλει χρήματα ή για να ασκεί πίεση και να παίρνει δημόσια έργα.
Σκύψε πίσω στην καρέκλα σου,βάλε τα χέρια πίσω απ'το κεφάλι και σκέψου τα καλύτερα που θά'ρθουν.








ΑΧ